Ayakkabýlarý eskimiþ biri yolda yürüyordu.
Yanýndan, yeni ayakkabýlý biri geçiverdi.
Onun pýrýl pýrýl ayakkabýsýný gören bu adam, kendi kendine üzüldü ve:
- Bizimki de hayat mý sanki, der gibi oldu.
Biraz ilerde, mendil sermiþ dilenen adamýn ayakkabýsý þöyle dursun, ayaklarý bile yoktu.
Ayaklarý diz kapaðýndan kesilmiþti.
Büyük bir sarsýntý geçiren adam:
- Tevbe, tevbe dedi. Halime hamd ederim yâ Rabbi. Benim þu saðlam iki ayaðýmý elimden alma.
Eski ayakkabýlarýma çoktan razýyým diyerek, sevinç içinde yoluna devam etti.
ÞAÝR YAZARI: SÜPHAN GÜLTEKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.