balýkcý kasabasýnda son kez ölüyorum
öksüz kalacak bir kaç hercai düþ mor kuþanmýþ daðlarýnda...
elden düþme mustamel bir gülüþe
biat ederken en acýyan yanýmdaki imansýz ümit
toprak kokuyor avuçlar da titreyen dualar
teneþire uzanmýþ cenin ceset misali gusulsüz bir çiðnem et
musallasýz
helalsiz sabi niyetine...
aminler gereksiz mefta künyesiz...
göksu kan kesmiþ ilahi asa deðmiþcesine
tanrýlaþmýþ gurur çarmýha paslý çivilerle gerilmiþ...
sevinçleri sökülmüþ
göz bebeklerime kan oturmuþ
mukim
müzmin yeni ev sahibi...
diller lal olmuþ dünyevi sus
kýblesiz sevinçlere uhrevi haykýrýþ
duyulmaz...
ilticam tanrýlaþmýþ insanýn merhametinden
ecnebisi olduðum taþ kaldýrýmlardan sukutu hayale hicretim
baþ açýk yalýn ayak ezelden ebede vakitsiz göç...
yapraklarýný yitirmiþ takvimsiz zaman
saatler mýhlanmýþ yelkovanýna heder olmuþ ömür iðreti tutturulmuþ ...
bakýr zirvelerde son çoban ateþide söndü
irticalen atýlmýþ anarþist artýðý illegal bir slogan yankýsý kalan...
dünde kalanlara inat yarýna kusulan sessiz öfke...
son kez ölüyorum bu daðlarda
ve zýbýn yerine bir arþýn kaput beziyle kundaklanmýþ gömülüyor günahsýz aþk...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.