Bin dokuz yüz altmýþ muallim oldum
Büyük Boðaziye ilk görev yerim,
Yokluklar içinde insanlýk buldum
Kürtlerle Araplar can kardeþlerim.
Bursa’dan Mardin’e giden yolcuyum
Vefayý gözeten yavuz kolcuyum
Ýnsaným ben, ne sað ne de solcuyum
Kürtlerle Araplar din kardeþlerim.
Kýrk sekiz yýl sonra sarýlýp öptük
Etli pilavlara, sofraya çöktük
Anýlar yaþayýp ortaya döktük
Kürtlerle Araplar can kardeþlerim.
Tutuþlar hanesinde bayram yaþandý
Sevgiler sel gibi, dolup taþandý
Maziler çiçekti renk renk açandý
Kürtlerle Araplar din kardeþlerim.
Çiftçiler oymaðý ikinci menzil
Duygular çok fazla edemem tenzil
Ýnsanlýk kemalde, þeytanlýk rezil
Kürtlerle Araplar can kardeþlerim.
Huzur bulduk Beþire’nin evinde
Bahçe yataðýnda her üç öðünde
Derman vardý ayranýnda dev’inde*
Kürtlerle Araplar din kardeþlerim.
Abdül Âlim aldý bizi Mardin’e
Seyran ettik Þeyh Musa’nýn yurduna
Selam olsun hem kuþuna kurduna
Kürtlerle Araplar can kardeþlerim.
Ver elini Nusaybin’e gittik mi?
Süleyman’a candan selam ettik mi?
Kebap, pilav, çið köfteler yedik mi?
Kürtlerle Araplar din kardeþlerim.
Abdül Âlim Beyaz Suya götürdü
Ýkram izzet yüzümüzü güldürdü
Bu seyahat hasretimi söndürdü
Kürtlerle Araplar can kardeþlerim
Ýnsanlar kardeþtir renge bakýlmaz
Diller mana verir tefrik yapýlmaz
Takva gönüldedir ayrý satýlmaz
Kürtlerle Araplar din kardeþlerim.
2008
H.Ýbrahim SAKARYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.