Vazgeçtim

Vaz geçtim karþýlýksýz aþkýndan
Sevda kýlýncýn çektim kýnýndan.
Özlemin eritti gönlümün yaðýný,
Göstermedin cemalini yakýndan.

Vazgeçtim,firaðýnda þiir yazmaktan,
Bitap düþtüm pýnar olup akmaktan.
Yaþama þevkim azaldýkça azaldý,
Celali bakýþlarýna düçar olmaktan.

Vazgeçtim,gönlüme otaðýn kurmaktan,
Usandým seni ona buna sormaktan.
Her zaman ki gibi zalim oldu yine felek,
Menzil murad aldýrmadý kaçýp yorulmaktan.

Vazgeçtim,aþkýn tuvalinde resmin yapmaktan,
Daha oturmadan kalktým sevda sofrasýndan.
Þeref ve namus sözü verdim kendi kendime,
Nedamet duymayacaðým anýlarýmý yakmaktan.

Vazgeçtim,nur cemalini temaþa etmekten,
Sen kokan gülleri gönül bahçeme ekmekten.
Kalmadý mecalim kalmadý dizlerimde takat,
Bir türlü bitmeyen cilve ve nazýn çekmekten.

Vazgeçtim,derviþlerin meclisinde seni dilemekten,
Ýçi boþ sevdanla aþkýn kýlýncýný bilemekten,
Tarifsiz bir sevda kor olmuþ aþkýn mangalýnda,
Betim benzim sarardý aþkýn kývýlcýmlarýný yellemekten.

Vazgeçtim,aþkýn uðruna kapý kapý dilenmekten,
Gýna geldi aþkýna giden yollarda kirlenmekten.
Er veya geç çýkacaðým yiðitler gibi er meydanýna,
Mutluluk naralarý atacaðým gönül defterinden silinmekten.
22/Nisan/2012

Sosyal Medyada Paylaşın: