Yüreðimin ortasý yanýyor Göðsümün üstündeki buz eriyor Korkuyorum korkuyorum sevgili Karanlýktan deðil bu içimdeki korku Ýçimdeki yangýn ya dýþa vurursa Gögsümün üstünde eriyen buz Ya azgýn bir nehir gibi kendini akmaya kaptýrýrsa Ne olur bilmiyorum ve kendimden korkuyorum TUTAMIYORUM ARTIK Ne içimdeki yangýný Ne üstümde erimeye baþlayan birikmiþ buz kalýplarý Ansýzýn taþabilirim Ansýzýn yaðabilirim Yine yangýn sardý yüreðimi Yine sel bastý gözlerimi.... Anlýyormusun artýk TUTAMIYORUM artýk Yanmaya verdim kendimi TUTAMIYORUM artýk Akmaya BIRAKTIM içimdeki durgun nehri..
VEYSEL TETÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Miryan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.