Çocuksu bakýþýmda hala o hüzün günleri yýldýzlar sönüktü ay karanlýktý. tarihin yaz boz tahtasýnda, hiç yazýlmayacak duygularým vardý.
doyunca koþtuðum sokaklarda acýnýn ayak seslerini duyuyordum. mutluluðun bizi unuttuðu bu diyarda mermi sýrtýnda unutuldu çocukluðum.
çýðlýklarýmýzý duymadý kimseler, gözlerime bakarak izlediniz bu seyri. oturunca koltuða gömüldüler, nekadar duyarsýzmýþ insan dedikleri.
Önce yetim kaldým sonra öksüz, sonralarý vatansýz bir mülteciydim, ve iþte kazandýnýz galip sizsiniz, alýn sizin olsun bu ufacýk bedenim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
eyluldeyapraklar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.