Ey yârenler! Özü muhafaza eden kabukla zar. Bir kabuða sýðmayaný kabir sýkar. Tuhaf tuhaf bakmanýza ne gerek var? Deli gömleðini giyen, bir ben miyim?
Ey yârenler! Acý söz ki dil yâresi zehirli ok. Dil kahrýndan derde düþüp ölenler çok. Bu dünyada benden baþka Mansur mu yok? Yalnýzca “enel hak” diyen, bir ben miyim?
Ey yârenler! Vermek gerekir canlara, can hediye. Ýþ kadere inanmaksa keder niye? Hasis kasaptan borca et yenmez diye, Ciðerini söküp yiyen, bir ben miyim?
Ey yârenler! Yazýlanlar gelir baþa en sonunda. Zeval bulur gün aþanda, gün sonunda. Ecel vakti sehpadaysa ne var bunda? Cellâdýna gülümseyen, bir ben miyim?
Ahmet Süreyya DURNA
Þafak Taarruzu Þiirler kitabýndan Sosyal Medyada Paylaşın:
sevinç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.