ilk ve son

týpký sazýn teli gibi, hýrpalandýkça sesini duyurabilen yüreðim
onun gidiþine bakan gözlerim, onun yaktýðý yüreðe melhemim
bulutlar birbirlerini sarýnca nasýlda yaðmurlar ýslatýyor içlerini
ve ben yüreðimi sýkýnca nasýlda gözyaþlarý ýslatýyor bedenimi
vakti gelmiþ diyorum nasýl yaðmur zamaný gelince yaðýyorsa
ve sonra her yer güneþten kavruluyorsa
vakti gelmiþ yüreðimin diyorum yan, parçalan,gözler aðlarsa


içine bir ah çekmektir ona daldýðýn an
bir yaðmur damlasýnýn, saçýný,yanaklarýný, okþayýþý gibidir
soðuk ve milim milim yüreðine ilerleyiþi gibidir aþkýn
hani sazýn tellerinin yüreðe verdiði hüzündür
yüreðinin gözlere emridir gözyaþlarý...............

yüreðinin gözlerine vadettiði gözyaþlarý sevdalýndýr
çýrpýnýþlar haykýrýþlar yüreðe,
gözler, gözyaþlarýyla dokunmak isterken onun son resmine
sen, hayal ederken onun gözlerindeki son adýmlarýný
iki küçük el, iki mezar taþý
ilk ve son aþkýmsýn
Sosyal Medyada Paylaşın: