Sensiz
Hüzünlü bir gece baþlýyor yine yalnýzým
Sevmenin aðýr bedeliyle derteþiyordum
Ömrümün en güzel aþk dolu yýllarý
Sende kalmýþtý
Anýlarla resimlerle avunmaya çalýþýyordum .
Bu gece sensizlik rüzgarlarý esiyor sevgilim
Yokluðunda üþüyordum.
Karanlýðýn ortasýnda kaldým bu gece
Terk edilmiþ sandal gibi yalnýzdým
Hýrçýn dalgalar vuruyordu yüreðime
Sensizliðin açtýðý yaralar kanýyordu
Üzülüyordum aðlýyordum
Geçmiþi maziyi düþününce
Kahroluyordum.
Duygulara yenik düþmüþ
Paramparça bir kalp taþýyorum
Ýçtiðim sigaralar artýk teselli etmiyor
Her neyse sevgilim
Önemi yok sen olmadýktan sonra.
deðeri yok hiç bir þeyin.
Yýllar böyle sensiz geceleri sabahlýyarak geçti
Þiirler yazardým senden uzaklarda
Kalemin mürekebine
Hüzün bulaþmýþtý yokluðunda
Ayrýlýða yanlýzlýða isyan ederdim.
Bazen aklýma sen gelirdin
Senli günlerde yaþardým
O tertemiz sevgimizi
Kýrýk dökük bir eþya gibi
Daðýlmýþtý her yarým
Evimiz bile yoklugunu fark etmiþti
Solmuþtu odalarýn rengi
Duvarlar bile kap kara oldu sevgili
Anladýmki hiç bir þeyin anlamý yok
Sen olmadýktan sonra.
yazan ömer karagöz
yazýlan tarih 27.04.2012 cuma
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.