Eski, harabe bir kalbin içinde yazýldý bu hikaye
Tüm hayatým, Kötü anýlarým , mutlu anlarým
Kýrýk dökük odalarda rütübet kokulu insanlar
Zifiri karanlýk gözleri vardý mühürlenmiþti sanki
Hiç merak edipte sevmeye alýþýk olmayan kalpleri
Ummadýðým bir anda yakýverdi ateþ düþtüðü yeri
Ne sular söndürebildi ne de dualar evimizi
Oysa o harabede tarihi bir eser olabilirdik
Leyla ile mecnun gibi dillerde destan kalabilirdik
Yýllarca insanlarýn gözünde bir deðere sahiptik
Yandý bitti kül oldu seninle birlikte tüm hayallerim
Poyraz bir yelle savruldu geride kalan küllerim...
Tevrat Altun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.