zoru nedir bu sonbaharýn neden böyle pür telaþ sararýp yere düþen her yaprak topraða kavuþma sevdasýnda sokaklar ýsýsýzlaþtý caddeler se ýslak sanýrsýn kollarýný hasrete dolamýþ toprak
son kuþlar çýðlýk çýðlýða sýðýnýyor aðaçlara son kez sarýlmak için çýplak dallara neden bu haykýrýþ nedir göklere çýkan bu nida kimbilir belkide bu yapýlan son veda
yine içimi yakýyor çileli sonbahar saðanak bir yaðmur düþüyor kentin sokaklarýna yine sensiz eylül akþamlarý yine ýssýz kimsesiz yollar
hüzün sarýyor etrafýmý bu rüzgar da neyin nesi içimi ürperten yaný baþýmda benimle yürüyen düþen yapraklar mý yoksa yüzümü yalayýp geçen rüzgarýn esintisi sýzlatýp durur içerimi