Öyleyse canýn canýmdýr...Aynan olmalýyým... Yüzüne söyleyebilmeliyim her þeyi...Hem sakýnmadan, mertçe... Hani bilirsin, esirgemem lâfýmý,Ne þekil gelirse, öylece... Hazýrým tüm içtenliðimle konuþmaya, ama,Seni de dupduru isterim karþýmda... Dostsan Gözlerimin içine baka baka yaka silk benden!Arkamdan þikayetlenme! Yiðit ol! Gerekirse yiðitçe azarla, çekinme! Lâf deðil, icraat beklerim senden!Öyle bak ki, hislerini görebileyim... Öyle hisset ki, güvenle bakabileyim...Sevmem, ölenin ardýndan aðýt yakmayý! Dil dönerken söylenmeli her þey...Kulak duyarken anlatýlmalý... Göz bakarken bakmalýyým sana... Can sað iken sarýlmalý...Keþkelere meydan vermemeli hayatým, Piþmanlýklarla yoðrulmamalý.... Hayýr! Dirime selâm vermeyen,Ölüme de fazla yaklaþmasýn! Dostsan, ölmemi bekleme!Haklýysam, yaþarken savun beni! Yaþarken yanýmda ol! Ýnanmýþsan bana, kimse çevirmesin seni yolundan! Ve inanmamýþsan, sakýn rol yapma!Her söylediðimi onaylaman þart deðil... Her yaptýðýmý beðenmen de gerekmez... Dostsan, rahatça eleþtir, fikrini rahatça söyle, sýkýlma! Yadýrgayabilirsin beni Ve ben de seni tuhaf bulursam þaþýrma...Kandýrmaný aslâ kabul edemem! Her dediðini, her yaptýðýný hoþ görürüm, ama,Beni, bana sormadan yargýlama! Her yediðimiz ayný olmaz belki,Her dakikamýz birlikte geçmez... Her güldüðünde gülmeyi garanti edemesem de,Aðladýðýnda seninle birlikte oturup aðlarým... Belki her çaðýrdýðýnda gelemem fakat,Derdine ortak ararsan, koþarým... Ben de herkes gibi insaným elbet,Ne göklere çýkar beni, ne de yerin dibine sok! Senin iþin bu deðil! Benim zaten bir yerim var herkes gibi yer ile gök arasýnda... Dostsan Küçümsemeden, küfretmeden,Sevgiyle, saygýyla ve huzurla gel sokaðýma... Dinlenmek istediðinde, hiç düþünme, sana özel bir limaným, ama... Yorulduðum zamanlarda,
Dilediðimce sýðýnabilmeliyim koylarýna...Seni bir çocuk kadar saf sevebilirim Ve bir deli kadar art niyetsiz...Uðruna seve seve hesabý þaþýrýrým...
Görmezden gelebilirim yanlýþlarýný... Baþkalarý enayilik sayabilir,Baþkalarý akýlsýzlýðýma yorabilir, Bunlarý dert bile etmem, ama,Sen, aslýnda aptal olmadýðýmý,Her an, tekrar tekrar hatýrla! Ve sakýn beni aptal yerine koymaya kalkýþma!Seviyorsan, cimrilik etme, söyle! Neyse, o olmalý insan...Kendisi olmaktan korkmamalý! Kendisi olmaktan kaçmamalý!Bil ki, sensin diye seni býrakmam, ama, Ben olduðum için býrakýrsan beni,Yas da tutmam arkandan! Bedel mi? Ödemeyeceksen çýkma yola Kendince küser barýþýr, kendi kendini yersin! Dostsan, mevsimince yað...Kýþsan kar ol, güzsen yaðmur... Soðuðuna, sýcaðýna, esip savurmana itiraz etmem,Senden, ille de bahar olmaný beklemem, ama, Dayanmalýsýn en þiddetli fýrtýnalarýma...Belki de çok geldi bunca talep... Bana karþý hiçbir mecburiyetin yok, korkma... Sana fazla geldiðim ilk anda,Arkana hiç bakmadan, dönüp gidebilirsin... Geçip gidebilirsin,borçluluk hissetmeden...Mutlaka bir açýklama da beklemem senden, ama, Gitmeye davranýrsam bir gün,Sen de karþýmda set olma! Dost musun? Öyleyse, canýn canýmdýr,Yoluna baþ koymaya hazýrým ya, Baþýný da yollarýmda isterim, unutma! Sosyal Medyada Paylaşın:
kral_cano Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.