Usandým felek senden.. Neden mutlu olamadým ben.. Çekmediðim kalmadý, Þu dünyada senin elinden...
Geldim elli küsür yaþýna, yaþadýðým þu vefasýz hayatta, gelmedik kalmadý baþýma, ne savaþlar verdim, doðru düzgün kalmaya.. yine de kar etmedi, felek çizdi beni, vicdansýzca,hayasýzca..
Usandým senin elinden felek, Bu hayatta yaptýn bana kelek, Ne yazsam ,ne söylesem, Mutluluðumu çaldýn benden, sevgilerimi aldýn ellerimden, Ölümsüz mü sandýn beni sen, çizdikçe üstümü, her defasýnda.. kanadý yüreðim, oldu paramparça.. attýn beni yalnýzlar limanýna..
alacaðýn olsun felek, mutlu olmak için, bir ömrüm daha yok... son isteðim senden, bundan sonra , çek ellerini üstümden.. yalnýz ve huzurla öleyim. çünkü;bundan sonra kaybedecek bir þeyim yok...
Sosyal Medyada Paylaşın:
gonulbeyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.