ANKARA’DA TARİH KEBABI
Rahmet yokmuþ o çaðda, kuru þehir; “enkuru”,
Moðollar döþemiþler, boru üstüne boru.
Galatlar düþük ücret verirmiþ her insana,
Ta o günlerden girmiþ “Angarya” bu lisana.
Etiler’den keçiyi öðrenmiþ bütün dünya,
Keçi yünlerine de “Angora” denmiþ güya.
Bizans yerleþtirmiþti çan þeklinde bir kaya,
Kamusal alan oldu, þimdilerde “Çankaya”.
Þu irticaya karþý yapýlmýþ saðlam kale,
Unutulmuþ da kalmýþ, yan taraf “Kýrýkkale”...
Bir çaðda yapýlýrmýþ hep “geyiksel söyleþi”,
O çaðdan hatýradýr þimdi “Hitit Güneþi”,
Büyük Ýskender burda kesmiþti gordiomu,
Ankara þimdi keser kýlýçla herdüðümü...
Yýldýzlarla oynamýþ burda meþhur Avgustos,
Oynanýr o oyunlar bu gün de her aðustos.
Hammurabi’ye ait galiba bu öngürü;
Türke baþkent olacak demiþti þu “Engürü”...
Binyetmiþüç yýlýydý, Malazgirt’in ertesi,
Ankara’dan duyuldu, Türk atlarýnýn sesi...
Gözler Ankaradaydý, dedemin muradý var,
Ankara’yý fethetti Murad Hüdavendigar..
Yýldýrýmý silmekti hedef o gün cihandan,
Aksak Timur Filleri yürütmüþtü Sincan’dan.
Burda bir tarih piþti, yapýlýverdi kebap,
Mustafa Kemal verdi, “Vahþi Batý”ya cevap...
Dur sen ey, Türkiyeme ömür biçmek isteyen!
Bil ki Baþkentimizdir Ankara, ebediyyen!
27.11.2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.