Kara bulut misali bir akþamýn sabahýnda Ben güleyim diye Bana bir güneþ edildi hediye
Gözlerimin ölümünden önce Aðlamamam için Içi boþaltýldý hiçin
Eylül güneþlerinde bulutlar gezerken gözlerinin ufkunda Belki bir karýnca Mezarýma varýnca Ve topraða girip beni sarýnca Birden Þu ýssýz kabirden Kaçacaðým Kendime yeni yollar açacaðým
Bir gece uyurken o kuþ tüyü yataðýnda hiç bir þeyden habersiz Baþýnda bir göz dikilecek, fersiz Aðlarsam gözyaþlarým dökülür saçlarýna uyanýrsýn diye Ödüm kopuyor biliyor musun Paþam.
Yasin Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selver Metin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.