Cibinlikler içinden gelirdi Þehvetli iniltileri Analarýmýzýn, babalarýmýzýn.. Röntgenciler sivrisineklerdi Çocuklarý saymazsanýz Dam döþeklerinde geceleri…
Mükerrem teyzenin böreklerine Bayýlýrdým.. Bir de kýzý Ruziye’nin Memelerine.. Kimselere söyleyemezdim Kendime bile.. Kardeþi Mehmet Arkadaþýmdý çünkü, Üstelik.. Ruziye benden çok büyüktü...
Hey gidi… Nasýl da geçti zaman Acýmadan.. Kolay alýþamýyor elli’lere Galiba insan…
Otobüslere binemez oldum Kalkýp yerini veriyor Yirmi’liler utanmadan.. Hele o “amca”.. Demeleri yok mu?...
Allah’tan Saçýmda kýrlar az Sýklýðý seyreldi biraz.. Yukarý doðru tarayýnca Belli de olmuyor ya.. Burnum uzuyor yalnýzca Bakýnca kendime aynalarda.. Hepsi o kadar Hepsi o.. Hepsi.. Hep.. Buðulanýyor sözcükler boðazýmda.
Oysa.. Yaþý yok yaþamanýn Yaþadýkça Ol hikaye bu aslýnda.
18 Ekim 2007-Ýst.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nejat etem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.