NİYE SUSUYORSUN?

Mevsimler yazdý hikayesini yýllar býkmadý içinde,
Yalnýz deðildi caddeler,ayak izlerimizin sesinde,
Baþýmýz yaslanýrdý yorulunca tahta bankýn üstünde,
Gizli hüzünler erirdi birden yürek derinliklerinde...


Þimdi terlimisin,aðrýnmý var ,iyimisin bilmiyorum,
Hala uyuyorsun ,belki/de sabah çayýný demliyorsun,
Kimbilir hatýrladýðýn bir an,bir þarkýyý söylüyorsun,
Yumuk kýsýk gözlerim gülüyorum iþte görmüyorsun...




Gördünmü bak,bendesin hala gitmemiþ duruyorsun,
Sanki bir rýhtýmda,bir kalabalýk yolcular beni arýyorsun,
Kavgalarýmýz,hýrlaþmalar,çocuk haþarýlarýmý özlüyorsun,
Ebedi mutluluk kitabýndan okuyacaktýn, niye susuyorsun?


SAATIN YEDÝSÝNDE,
PES VALLAHÝ UYANDIRDIN
KLAVYE SESÝNDE,
HAVADA SERÝN AÇIK BALKON KAPISI
ÜÞETECEKSÝN BÝRDE,
UYUNMAZ ARTIK DELÝ KIZ
TOPARLANAYIM BENDE..
AÐRINMI VAR?
TERLÝMÝSÝN?
ÝYÝMÝSÝN DÝYE
SORUYORSUN BÝRDE
NASILIM SENCE??
GÜL BAKALIM YÝNEEEEEEEEEEE.....................



binoþ
yine kayýp sayfalarým iþtee,
þiir kýyýsýndan akan kýsacýk yaþam hikayesinde..








Sosyal Medyada Paylaşın: