Sensiz ve yalnýzým… Kaç bahar geçti senin yokluðunda Bu gece senin yokluðunu denize vuran mehtapta izledim Çiseleyen yaðmurun ýslaklýðýnda his ettim. Sordum kendime… Seni unutmaya çalýþýrken neden hala acýyor yüreðim Unutmak bu kadar zor mu? Hayal kurmaktan bile sakýnýrken Neden her hayalin baþýnda sen varsýn ey sevgili Özlemin neden hala yüreðimde bir yara Neden kelimeler sende kifayetsiz kalýyor ey sevgili Keþke ile biten cümleleri neden süslüyorsun hala Gülümsemelerin neden hala bana hayat veriyor. Her þeyde sen varsýn ey sevgili Yokluðun suya yazý yazmak kadar zor Yokluðun içimde hep bir hicran hep bir elem. Bu haykýrýþlar sanadýr ey sevgili… Senin yokluðunda duyulan özlemin adýdýr Senin yokluðunda sana duyduðum sevgidir Senin yokluðunda sensiz yaþadýðým aþk’ týr Bir türlü anlaþýlamayan ama; Yaþanan bir gerçektir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
rebel_young Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.