Sevdalarýn hasýný, çok eskiden görmüþtüm
Þimdi fani oldular, hiç aklýmdan gitmiyor
Nakþolmuþtu gönlüme, yüreðime örmüþtüm.
Yalan olan sevgiler, beni tatmin etmiyor.
Eskimeyen aþklarý, ömür boyu sürmüþtü.
Sevgiyi ve saygýyý, gönüllere kurmuþtu
Hanemizin temeli, bunlar ile durmuþtu
Bukadar mý deðiþtik, niye göze batmýyor
Huzur dolu bir kalple, babam iþe giderdi.
Akþam eve gelince, yorgunluðu biterdi.
Güler yüzle kucaklar, gönlü rahat ederdi.
Viran olan baðlarda, artýk bülbül ötmüyor
Öfkeliyse birisi, karþý taraf susardý.
Yaramazlýk yapýnca, suratýný asardý.
Söz dinlerdi çocuklar,bir kenarda pusardý
Örf ve adet kalmadý,buna aklým yatmýyor.
Öðrenmiþtim onlardan, özveri ziynetini.
Hoþgörülü yaþamýn, vefanýn kýymetini
Düstur seçtim daima, annemin týynetini
Tek baþýna savaþa artýk gücüm yetmiyor
Caným benim bir tanem diyenlerin sonu yok
Mini etek giyersen, peþin sýra gelen çok
Kutsal aþka inanmaz, bu sözlere karný tok.
Seviyorsa gerçekten, bala sirke katmýyor.
Yaþadýðým hayatta, hep bunlarý aradým.
Alýþtýðým þeyleri , inceleyip taradým.
Öðüt verdim dostlara, ama neye yaradým.
Çoban bile merada, baþka sürü gütmüyor.
Ailede temeller, dayanmalý sevgiye.
Karþýlýklý sadakat,deðer bütün övgüye.
Anlayýþlý olursan,ne gerek var kavgaya
Sulanmayan bahçede,kýrmýzý gül bitmiyor.
Ülkü Ahýska 26.Nisan.2012
Fondaki resim annemle babam