GEL DİYEBİLSEN EĞER
Güneþi baðlamýþlar, sensiz geçmiyor zaman,
Kalbimin ortasýndan vurulmuþum ben meðer.
“Unutup da her þeyi, koþar gelirdim inan,
Bana bir kez gönülden gel diyebilsen eðer*.”
Sensiz sarhoþ gibiydim, boþa geçti yýllarým,
Pýnarlarým kurudu, öksüz kaldý kollarým,
Birkaç adým atsaydýn, uzar mýydý yollarým?
Bana bir kez gönülden gel diyebilsen eðer.
Belki piþmansýn sen de, içinde vardýr sýzý,
Yaran küllense bile kalbinde kalýr izi,
Dünyalar bir olsa da, ayýramazdý bizi,
Bana bir kez gönülden gel diyebilsen eðer.
Aðlasan da faydasýz, sil gözünün yaþýný,
Hasret yüklü daðlarýn duman sardý baþýný,
Baðrýma basar mýydým bunca sabýr taþýný?
Bana bir kez gönülden gel diyebilsen eðer.
*Ýlkan SAN : Diyebilsen- Dua’dan Beddua’ya
NOT: Þiirimin 1. kýtasýnýn 3. ve 4. mýsralarý merhum þair Ýlkan SAN’a aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.