Belký yasemin kokusu kalmadý yamalanmýs kalbinde , Melankolik sarhoþluðunun verdiði haz’la geldin bana. Neden’i niçin’i pekte mühim deðil. Vuslata ererken ben , iþledýn yýne buharlaþmýþ Aþk’ýma. Bu bený tatmýn etmeye yeter... Ya da arta kalan sevdalarýndan kaçýp geldýn , yeni bir ben bulmak umuduyla... Kayýplarýndan yoksun , icindekýlerden hazýmsýz pekte tarçýn kokuyordun.. Aldýrmadým , zamanla yasemin kokusu serperim üstüne diye... Ama bak ! Basaramadým. Geceye küser oldun yýne , güldüremedým sený .. Özlem kokarken ben ; Akþam özlemini gidermeye vakit yetiremedim... Bu geliþin öyle dönüþsüz dü ki , Yarým yamalak kalan Aþk’ýmýzdan arýndýn , sarmaladýn bený... Ya da ben sadece böyle görmek istedim... Ýlk zamanký sen geldýn suretime.. " Sevdanýn " turuncu renklerýný görürdüm seninle.. Her adýmý söylediðinde beynime oturan sesi , Gözlerimden gömleðine akmýþ bir damla yaþ’ý unutamadým ben hala... Gücüm yettiðince haykýrmak istiyorum tüm gerçekleri, Bir gürültü kopmalý, feryatlar figanlara karýþmalý... Ne zaman söylemeye kalksam kýsýlýyor sesim karabasan misali... Sosyal Medyada Paylaşın:
MaReCHaLL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.