ve dik bir yokuþu çýkarken hayallerlmlzden vazgeçip güneþe arkamýzý döndük çaresizdi masumiyetler çaresizce garip bir hüzne büründüler
yýllarýn telaþlarý yollarýn hýçkýrýðýyla boðuldu zalimdi hayat oyunlarý baðýrýþ çaðýrýþtý taþýdý taþ-tý yoruldu insanoðlu hayallerini terk etti telaþlarda taþ-laþ-tý
ardýmýzdan bakýyor þimdi sokak lambalarýyla beraber pembe panjurlu küçük evler masum büyük hayaller küçük hýrslara maðlup düþtüler
hiçbirþey eskisi gibi deðil artýk zavallý bir kalabalýðýn tutsaðý oldu düþler çað yangýnýydý yaþamýn döþüne düþen ve kavga kýyamet garip bir yaþamdý sürünen sürdürülen
masumiyetler hayat oyunlarýna yenik düþtüler oysa bir zamanlar ne güzel düþ’tüler yaðmur sonrasý gökkuþaðýnýn renkleriydiler
þimdi sarardý güneþ soldu gülün rengi giderken bülbül hazan mevsimine bir kalem bir defter bir yarým þiir kaldý geriye
ve güneþ göðü dolaþýp geniþ bir kýzýllýkta kayboldu güneþe arkamýzý döndük aslýnda yoktuk yada kaybolduk
29.08.2010 ferhan erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
maskelimelek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.