AYRILIKLARDA ÖLÜYOR ÖZÜM!..

fotoðraflarýn odamýn duvarýnda
karþýmda asaletli duruþun
yüreðimi ýsýtan o ela bakýþlarýn
kelebek tenli dudaklarýn
yüreðimin surlarýnda yankýlanan aþkýn
aðlaþan yýldýzlarýn altýnda
gecenin kasvetinde arýyorum seni...


Lahey sessiz, karanlýða gömülür düþlerim
çiseleyen yaðmurlar sensiz
vurdum þiþenin diplerine sýnýrsýz
alýp götürüyor beni vurgun yemiþ rüzgar
kaybettiðim yönlerdeyim
gökkubbenin altýnda birbaþýma yalnýzým
loþ ýþýklara soruyorum seni!..


her þey acýmasýz
suskun kaldýrýmlarda dertlerim azgýn
baþým önümde yürüyorum
gelmiþ geçmiþ ne varsa içimde, boþaltýyorum
çare deðildir döktüðüm gözyaþlarý
hasretin hançer gibi yüreðime saplanýrken
kanayan ayrýlýklarda ölüyor özüm!


Zafer Direniþ
...

26 Nisan 2012 Perþembe 00.30 Lahey

Sosyal Medyada Paylaşın: