illa ki sabýr asiye... akýl yitiði bir divanenin gölgesinde oyalanýp durma. bedelini aðýr ödedim bu sevdanýn. bir deli bohçasýna sardým kalanlarý dolayýp parmaklarýma her gün bir bir sayýyorum gülmelerimi asiye...
hükümsüz bir hüviyetim artýk varlýðým-yokluðum beyhude. nefesinden çalýyorum yaþamýn, yer iþgalinden sorgulanýyorum asiye...
illa ki sabýr asiye... illa ki sabýr... zamanýn hangi dokunuþundayým bilinmez mevsimin hangi renginde. dallarýmda ayazsýn, için için yanmalarýma sebepsin asiye...
çek umursamaz bakýþlarýný, al simsiyah gözlerini avuçlarýmdan, bitir sebepsiz gülmelerimi. oyalanma, akýl yitiði bir divanenin gölgesinde asiye...
AYÞE IÞIK UYANIK
yirmialtýnisan 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşe ışık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.