çekti kapýyý gitti özlem…aðlamaklý puþt sillesi yalnýzlýðýn patladý kendi yüzünde…zalimce
tutsaklýðýný çaldý karanlýklardan tutuþan her yürek üzüm baðlarýnda geziniyor ömürler þimdi deli dolu maziyi sýrtlarýndan indirmiþ boþaltýyorlar geliþigüzel olaný…olmayaný
alkýmlardan sarkan renkleri toplayýp kýzýlý seçince kendime lades oldu bütün uçurtmalar kuþlara bilerek…isteyerek…ve kasten hatta
tümünü yakýp ýþýklarýn nü bir þarkýyý alýyorum koynuma çýplaklýðýn yangýnýnda nefessiz dakikalarý da sýralayýp ardý ardýna dokunuyorum gecenin s o ð u k göðüslerine ve akýyor avuçlarýmdan sýcaklýk siyah bakýþlara
ve sonra usulca öpüyorum gecenin alnýndan nilüfer kokulu bir gülümseyiþ yangýn dudaklarýmda
atilla güler Sosyal Medyada Paylaşın:
Atilla Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.