iki uykum vardý benim,biri Ay biri Güneþ
Ýkisi de birvirine vurgun,ayrýlmaz iki kardeþ
Aðlarken bir tanesi,gülmeyi bilmezdi diðeri
Ayaðýna diken batsa birinin,ötekinin yanardý ciðeri
Biri yeþil,biri mavi,bakardý bana.
Gözlerindeki aþký içerdim kana kana.
Nerden bilebilirdim ki hasret kalacaðýný,
Özlemleriyle tutuþup ateþte yanacaðým?
Bilseydim az severdim,elimde miydi bilmem??
Bir gün gidecekleri korkusu dilimde miydi bilmem??
Bu kadar sevmemeli hiçbir yaratýlaný,
Zira, unutturuyor þeytan sevgiliyi yarataný.
Bir gün acým diner mi,güler mi gönlüm birgün?
Onlarsýz geçen hayat,iþkence bana hergün.
Gülen gözlerim yalancý,dilim anlamsýz söyler.
Aysýz gece karanlýk,gün güneþsiz neyler?
Bir tesellisi var mý bunun,öðrenir miyim yolunu?
Dizlerim tutacak mý, kaldýrabilecek miyim bunu?
Aðlasam utanýrým,korkarým beterin beteri var.
Allahým !
Ya acýmý dindir benim ,ya da bir teselli ver.
Çýðlýklar atsam ne olur, avazým çýktýðý kadar?
Kim býktý hayattan, benim býktýðým kadar?
Rüyamda görsem yeter,belki özlemim geçer.
Gönlümün hasretinden ,hayalde gözlerim seçer.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.