SONU BELLİYDİ BU SEVDANIN

Yine sabaha karþý yazýyorum bu satýrlarý sana
Okumayacaðýný bildiðim halde
Karþý koyamadýðým duygular besliyorum sana karþý
Buruk,kýrýlgan,hýrpalanmýþ...


Mevsiminde yaðmayan kar gibi yaðdýn yüreðime
Takvimlere inat zamansýzdý geliþin
Kahverengi gözlerin vardý bana bakan
Benim ise gözlerinde dalýp,karþý koyamadýðým hislerim
Sarýya çalan saçlarýn vardý,yumuþacýk
Dokunduðumda bana hayat veren.


Þehrin bütün sokaklarýna sinmiþ yalnýzlýðým
Anlatamadýðým çok þey var içimde
Sokak lambalarýna sýðýnýyorum
Her damla gözyaþýmda seni arýyorum
Bir hasret gibi seni içimde taþýyorum
Derin bir of çekiyorum
Anýlar gözlerimde her canlandýðýnda
Acýlarým var,yaralarým var...


SONU BELLÝYDÝ BU SEVDANIN
Anlamadýk,kýrdýk birbirimizi
Sonu olmayan bir yoldu bizimkisi
Sanki bir yasak aþk’tý
SONU BELLÝYDÝ BU SEVDANIN
Benimdin ama,bende deðildin...
Sosyal Medyada Paylaşın: