ipek ibriþim koptu baðýndan..
koza ördü sabýrla ipek böceði..
ölümü bilsede bu yolundan...
þal oldu örüldü bir köçeðe...
onurlu olmaktý gayesi..oo bir ipekti...
ne anlardý aba yý post bilen..
nazende inci teninde kan lekeli...
korkaklýk dile getirdi..sen yalakalýðý dilen...
kýsacýk ömürdü ödünsüz gururundan...
týrtýlken kelebeðe dönen prenses...
yeterdi dut yapraðý temiz nefsini doyuran...
zehirlediler aðacý çaresizdi aldýðý son nefes...
zaman zehir zembelek anlara kurulu..
yürüdü ipek halýlarda baþý dik...
ýþýðýnda þakýdý sesler ise dururydu...
dönüp baktýda zamana...dedi yok edilen bizdik...
zehirli þarmaþýklar sýrnaþýktýr zaten...
sarmalýnda aðular yapýþ yapýþ akar...
edepsizse diller dinlemem dilinden biten...
ezer geçer acýmaz zaferidir sözünden akan..
bir ipek böceði kýsa zaman görev yolcusu..
mutluluðundan saçan en temiz saf duygusu...
eller üzerinde tutulan bir prenses gömülür...
bilselerki!!bir ipek böceði ölür bin ipek böceði görülür...
zehir üreten karadullar..siyah ve de püsküllü...
keskin kýlýç sallarlar..aðýndaki tutsaða..
bir zavallý güç savaþý..kazanýlsada kayýplý..
BÝN ÝPEK BÖCEÐÝ GELECEKTÝR!!VERÝMLÝ TOPRAKLARINA...
...ÝÇ SESLERÝM....EMA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.