KALPTEN YANSIMALAR

Gerçeðin kendisiydi…

Aldým payýmý, hayata dair,
Raftan çýkarttým, tozlarýný sildim,
Zindan gibi, karanlýk sisten,
Uzaklardaki, aydýnlýða gittim…

Arzularýmý gördüm, çýplak gözümle,
Resital gibi, þov yapýyordu,
Sustum bir an seyrettim…
Lüle lüle saçlarý taramur
Ayaklarý boþlukta koþuyor,
Nefesine mutluluk çekiyordu…

Kalbi, dans edercesine atarken,
Alabildiðine coþkulu sesiyle,
Latife ederken, gözlerinden…
Parlýyordu hayatýn rengi,
Teninde canlandý, ruhu
En derin solukta, hayat olup,
Naralar attý, zamana inat…

Yalnýz deðildi, duygularýnda
Aynýydý hep zamanda,
Nasipti karþýlaþtýðý kaderi,
Siliverdi, düþünmeden yanlýþý,
Irmak gibi aktý, denizlere…
Martýlar uçarken selamladý,
Anlatacaðý çok þey vardý hayata,
Laflarýnda gerçekler, tespih gibi dizildi.
Ama varlýðýndaki deðerleriyle,
Rüzgârla gelen, gerçeðin kendisiydi.....ÞAÝRE ARZU GÜNAL-(arzu arzuca).....24.4.2012
Sosyal Medyada Paylaşın: