İNTİZAR ( Hüseyni ) Azeri

Canan bildim can bildim ,öz canýmdan da öte
O men-i can bilmedi,beyabana vay etti
Meftunim di gözüm dü,bilmedim kýymet bile
Eðdirdi baþým yere ,el alem’e toy etti

Baxmazdým Nilüfer/e,Nergis/e,
Kýzýlgül/e
Þahniþan otaxýmda,þeyday-ý o bülbül/e
Sadakat baðmanýyken,neyledim ki o gül/e
Ýnletti bir ney gibi, her gédaya tay etti

Pervane dolanýram, derdime yox dermaným
O menim her séyimdi, þimdi oldu fermaným
uðruna baþ koyduðum, bir yaným/dý bir yaným
Baþ eðmez bu kartali,yaxdý,yýxdý zay etti

Zamansýz çekip getti,kol kanadým kýrdýrdý
Lalazar gül bahçemi yaxdý gönlüm pýxdýrdý
Galebe çaldý mené, bir mezara týxdýrdý
Muzaffer eda/sýyla , gergiletti yay etti

Haktan-ý son deminde, hasret koydu yüzüne
Ýnandým Mecnun gibi, o nihaved sözüne
Piþmanlýk mendilini, o müptezal gözüne
Ýnletti Nalan gibi , intizarla ay etti

Kadir Haktan TÜRKELÝ

Beyaban; ýssýz çöl
Meftun;gönül vermiþ
Þahniþan;Odanýn dýþarýya çýkýntýsý( köþk ve saray balkonu)
Niksir-i ;Alaturkada makam

Kadir Haktan TÜRKELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: