Asýl azmazsa akýlda
Gün dengesinde durur zamanýn
Üþümez güneþ ve yanmaz göðsümüzde yürek
Halden anlamak için
Hale bürünmek gerek
Derdi nefesi dualý bir aðýz
Sesini sakladýðý yüzüyle konuþarak
Þimdi gül eðildiði yerde kalýyor
Söz çýktýðý aðzý tanýmýyor
Gün dengesini yitirmiþ
Vakitli vakitsiz insanlarýn hükmünde
Ve yüreðe
Kan pompalayan et diyorlar
Beyaz önlükleriyle kurumlanan adamlar
Bu iþin bir açýklamasý var elbet
Isýnýyormuþuz tepemizden ve dibimizden
Ahir zaman mý ne
Þer çoðaldýkça içimizde
Isýnýyor dünya
Ve eriyor sýcaðýmýzý dengeleyen buzullar
Hep bir aðýzdan söylüyoruz ya
Küresel ýsýnma
Telaþa gerek yok