gel demeliydim sana çok öncesinden
korkuyu yendiðim günden beri
adýmlarýmda zorlandýðým an
tutulur yeniden yaþarým sanki
bil demeliydim içimden geçenleri
ayrýlýða sökülmeden ciðerden kopup
gün gibiydi aþikar saðanaklarda
ýslandýðýmý uslandýðýmý sanmam
durulduðum geceden sonrasý
dökülür yeni baþtan karanlýk
sessiz geliþinden yanýldým
karabasanlara düþmemiþtim henüz
körpe süremler sýyrýlýyordu
avucumun içinde terlerken
arkadan serpilirdi ayaðýn izi
kulaðýmda yankýlanýrken
bileti kesilmiþ yolculuðun
gideceðin yere gelinmeden
çalkantýsýndaydým daha
neden koca aðaca yaslanýþým
memleketim gelir aklýma
daðlamadan saklýma
kaldýrýma serilmiþ silinmeyi bekler
ayak izlerim geçmem bir daha