Ne iþler açtý baþýma,
Zehir kattý hep aþýma,
Takýlýp benim peþime,
Buldu dertler beni beni...
Nefes alayým kaçýn da.
Benim yolumu açýn da.
Nice insanlar içinde.
Bildi dertler beni beni...
Düþtüm ah ile feryada,
Boðuldum yüce deryada.
Gün görmeden bu dünyada.
Sildi dertler beni beni...
Tertemiz bahtýma çöküp,
Þu gönlüme hüzün ekip,
Kapkara içine çekip,
Aldý dertler beni beni...
Muhtaç býraktý ellere,
Çevirdi beni küllere,
Bilmedik nice hallere,
Saldý dertler beni beni...
Gülemez oldum bir kere.
Býktýrdý göz göre göre.
Acýmadan tutup yere,
Çaldý dertler beni beni...
Usandým hep çile çek çek,
Gönlüme hüzünü ek ek,
Sanki bir kaz gibi tek tek,
Yoldu dertler beni beni...
Ramazan’ým vay halime,
Tutsak etti bir zalime.
Param parça, lime lime
Böldü dertler beni beni...
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
23.04.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.