YALNIZ KALACAKSIN
Yalnýz Kalacaksýn
bir gün sende yalnýz kalacaksýn,
ellerin cebinde,gözün ufuklarda.
dalgalar da gelmeyecek yanýna,
baþýndan geçerken bulutlar,
selam vermeyecekler sana.
þaþýracak, eve gitmek istemeyeceksin.
kapý açýlmak istemeyecek,
her yer, her þey anlamsýz gelecek sana.
üzerine yýkýlacak duvarlar,
tüm hatýralar aglayacak.
sessiz çýglýklar yýrtacak kulaklarýný,
önce sýcak bir dalga vuracak yüzüne,
sonra nefesim saracak bedenini,
ardýndan soguk esecek her þey,
gözlerin iliþecek yattýgýmýz yataga,
oturup,gezdigim yerlere bakacaksýn,
nefesimin karýþtýgý nefesin tutulacak,
gözlerini kapayacaksýn,
açtýgýnda, gözlerinden iki damla yaþ,
düþerken donacak,
ellerini uzatacaksýn, tutan olmayacak
her þey sana yabancý
her þey seni bogacak,
her þey sana beni hatýrlatacak,
o zaman anlayacaksýn,
sende olmadýgýmý.
Atilla Durukan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.