Işıkları Yak Çocuk

Dilim her nefese lâl suskusu
Yüreðim çivit mavisi yangýn yeri

Suyu dökülürken gökyüzünün
Bedenim kýraç toprak kokusu

Hayata yaþam
Kuytulara sokulmuþ sabýr çizgisi

Saatin akrebi zaman içerisine kusarken zehrini
Benim derdim yaþamla deðil çocuk
Benim derdim senle
Benim derdim çocukluðumla

Ne zaman eðsem baþýmý öne
Tozlu yollarýn çamurunda oynanan çelik çomak oyunlarý gelir aklýma
Ve
Susarým çocuksu baðrýþmalara
Dinlerim bir zaman rüzgârýn sesini
Anlarým o an ayaðýmdaki ayakkabýnýn niçin delindiðini
Öfkelenirim bazen kendime
Garezim neydi ki yürüyen ayaklarýma
Her yaðmurda su almak zorundamýydý ki içine

Bak çocuk iyi dinle
Beynine zikredilmiþ fikirlerin aðýlarýnda zehirlenme
Benim gibi
Delinmesin ayakkabýlarýn su almasýn içine
Tozlu kaldýrýmlarýn eþiðinde oturma
Kalk ayaða kaldýr ellerini
Gözlerinin ýþýðýnda þehirler inþa et
Iþýklar yak sokaklarýna
Yýldýzlar düþür ayaklarýnýn altýna
Birilerinin fikirleri senin olmasýn
Zikirlerinde düþme aðlara
Parmaklýklar çekilmesin önüne
Kanatmasýn dikenli teller bedenini
Iþýk yak çocuk ýþýk yak
Sevdalarý tut ellerinle güvercinler uçur gökyüzüne

Doru taylara bin kýsraklar sür yeryüzüne
Meþale yak çocuk Samsun’dan Sivas’a
Aðrý’dan Van’a Edirne’den Kars’a
Çanakkale’ye abdestsiz basma çocuk atalarýn yatýyor orada

Düþün çocuk kendin gibi düþün benim gibi düþünme
Zamana zikredilen zehirlerin pan zehri ol
Temizle bedenini yýkansýn dünya
Kendi ülkeni kur çocuk kendi dünyan içerisinde
Kendi ülkeni
Bir fidan dik yeþersin gökyüzüne

Sosyal Medyada Paylaşın: