Kimbilir nerdesin, yalnızlığın hicran rengisin!

Hasretin sakin sokaklarýndayým
Nereye baksam, solan yapraklarý koklasam, hüzünle barýþsam
Feryadým dinmiyor, içimi sýzlayan yara iyileþmiyor, ümit her vakit boyun büküyor
Halin sahrasýnda,hýçkýrýklar var sol yanýmda, ah u zar ile çaresizliðe sessizce adým atsamda


Artýk sesim duyulmaz oldu
Gönül mahzun ve maðdur birþeklide hesapla hazan oldu
Dinemeyen ahým hiç yorulmadý, sehven yapýlmýþ ne varsa hazince içime oturdu
Gülmeye çaremi kaldý, tebessüm eden umuda dayandý, yorgun ve bitkin melal bana kaldý


Geceye baksam haþyet kokar
Sevdasý olmayan bir yürek, nasýl mütebessim bakar
Kar her vakit içime yaðar,býçkýn dalgalar acziyetimi yoklar, lahza niye acýr yar
Süruru özlerim, kaderi nasýl isyan ederim, nasip için sabra ve kanaate niye hoyratça gülerim


Hicaz mahakýmý sever oldum
Hüzzam týnýsýyla artýk huzur buldum, saba ile düþ kurdum
Tanburun sesiz alýp götürüyor beni, sazendenin derdi sanki benim ki gibi duruldum
Korku ve kederi nasýl beslesem, sinemde ikamet ettirip hazan olup göçsem, çare deðil unuttum


Düþünmek için duygular haz olmalý
Kalp lekelerinden arýnýp, hakikatin aksanýyla konuþmalý
Kararan ne varsa sevda diye avunmamalý, aþk için esarete nazar edip kölelik yapmamalý
Ruhun sevdasý okunmalý, kalbin inþirah ile aþka ram olmalý, ikram ve hassasiyet ihlas yapýlmalý


Her kimi hor görürsem, yaþarsýn
Ýçinde beslediðin canavardan haberdar mýsýn, anlamalýsýn
Avunmak için bahane aramasan, muhakeme için azimle yol almaya adanmalýsýn
Ecelin vakti gelmeden, nefesin tükenmeden, kalbin sedasý bitmeden hesabýyla barýþmalýsýn


Akýl kalbin feri ve vicdanýn rengidir
Vuslata aþina olan her kimse emeðini ve merakýný elcümle hak için hasretmelidir
Ýlimsizlik sýðlýk demektir, halde yaþanmayan ilim sadece rivayet için derlediðin azýk deðildir
Uyuyan bir kalp, ahdinden uzak bir hesap, içsellikten arileþmiþ cenah aþk ve sevda ehli deðildir




Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: