Sensizlik
Ne zaman görsem de,
Ve yaþasam yokluðunu üstelik..
Zamana inat seyretsem tembel tembel,
Göz bebeklerinin taa içini..
En derinlerimde bir þeyler seziyorum,
Gözlerin,
Bir orman sanki,
Kuþ sesleriyle gökyüzüne yükselen..
Ve takip ederim yokluðunu,
Sayarým..
Çabuk geçsin diye ’sensizlik’..
Mesela sýyrýlýrken gök taze bulutlarýn arasýndan,
Çarparken yüzüme,
Yüzüme düþünce gölgen,
Kalbimin izdüþümü kalbin olur..
Ne zaman görsem de,
Ve yaþasam yokluðunu üstelik,
Ýntiharýn kirli þamatasýnda bir çocuk çýðlýðý duyarak,
Ne zaman yaþasam yokluðunu,
Yine yansam ateþten yangýnlarda,
Ne zaman görsem seni en güzel duygular bende,
Ve her gün batýmýnda artan saçma ’sensizlik’..
Ne zaman bitse de bu acý,
Mesela uyansak yeni bir güne 3 kiþi..
Ayný anda öpmeye kalksak yanaklarýný,
Gülsek 3 ümüz..
3 ümüz sýrf birimiz seviyor diye ayný þeyi yapsak..
Hangi film aþkýmýzdan mükemmel olabilir ki .. (Ceyhan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.