gülümse bu gün
...
...
eski bir resim bu
zaman soldurmuþ her zamanki gibi
soluk sarý artýk her þey
puslu bir ayna gibi puslanmýþ bir zaman
tahripkardýr zaman iþte
her þey olduðu gibi kalmýþ aslýnda
geçen
giden
biten kim bu gün
sen mi
ben mi
yoksa zaman mýydý kim bilebilir ki
neredesin þimdi
kimlerle avutursun kendini zamana karþý
ya ben
unutun mu beni sen þimdi
yaþýyor musun bu gün bu günü
bütün yaþanmýþlýklarýmýza inat
gülümseyebiliyor musun hala
elimde olsaydý bulurdum seni biliyor musun
bilmek isterdim bu gün neyi yaþýyorsun benden uzaklarda
gülümseyiþlerine dalmak isterdim gizlice
nasýl oyalýyorsun kendini anlardým belki o zaman
birlikte yürüdüðümüz yollar yasak artýk bana
gitmiyorum artýk birlikte gittiðimiz hiç bir yere
yarým býrakýlmýþlýk hissi çok kötü be gülüm
bu günü yaþamak imkansýz oralarda
bu gün, yaþamak biraz hüzün
biraz sen biraz da hasret artýk
ikimizden bir kalmamýþ
ne bu gün
ne de dünde artýk
þimdi ayrýlýðý yaþamalý
zamanýn sarý sayfalarýnda
bir zamanlar bir sen ve bir ben vardý
ikimizden de birlikte olan
bir dediðimiz duygular
adý neydi , þimdi ne önemi var
aþk mýydý
sevda mý yoksa
ben bile unuttum be gülüm
gülümseyiþlerini düþünürüm bu gün yalnýzca
gülümse haydi yine
hem zamana
hem de yalancý aþklara
hem de hiç çekinmeden
alabildiðine , olabildiðince
tüm içtenliðinle gülümse bu gün ...
...
...
Mert YÝÐÝTCAN
2 04 2012
beykoz istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.