Onca yolu yürüyorsun
Ve onca iþi yapýyorsun,
Kimi zaman müsterih,
Kimi zaman rahatsýz.
Bir nehir gibi akýp geçiyor zaman.
Ýnsanlar giriyor hayatýna
Artýk O’nsuz olamam derken
Uðurladýðýn insanlar oluyor.
Bütün bir dünyayý karþýna aldýðýný sanýp
Bulanýklaþtýðýn,
Evrendeki her kanatýn senin için çarptýðýný anladýðýn
Parladýðýn oluyor...
Baþladýðýn yere geri dönüyorsun;
Çýrýlçýplak kalýyorsun...
Geleceðini bilmediðin bir gelecek için
Huzurunu feda ediyorsun.
Kazandýðýný sandýðýn herþeyin
Sabun köpüðü gibi boþ olduðunu anlýyor,
Sarsýlýyorsun..
En sonunda
Gerçeklerle yüzüze gelip rahatlýyorsun.
Her ne kadar sarsýcý da olsa
Bir o kadar da özgürleþtiriyor.
Savaþ deðil,barýþla yürümeyi öðreniyorsun...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.