Tam tersine
Büyüdükçe daha çok hatýrlýyorum.
Oysa sen demiþtin
Býrak!
Bazen izleri yerinde býrakmak gerekir.
Çünkü dokundukça
Baþka bir kabustan uyanýyorum
Korkarak anneni aradýðýn
Ama hiç bulamadýðýn...
-Tarçýnlý mevlüt þekerleri
Güvercin yavrularý
Tam yedi gün
Parmaparça nefes alýp vermiþ
Yapayalnýz ev balkonlarýnda.
Ve baðrýþ çaðrýþ
Kapý önü kalabalýðý.
Hep eksiksiz.
Hep gözlerimin içine bakan...-
Bu kadar dürüst olmaya hakkýnýz var mý?
Bu yaprak önümüze düþünce
Aðlayacak gibi oluyorum
Keþke beni böyle görmeseydin.
En çok betona düþen yapraklar diyorum
En çok onlar ölüyor.
Sonra daha az özlerim diye
Kapatýyorum gözlerimi
Seni öyle öpüyorum.
Bana sýmsýký sarýlýp
Diyorsun ki
Senden önce ölürsem
Benim için dua et.
Hayatta bir tarçýn kokusu var
Biliyor musun?
Ve ne garip
Buna raðmen yaþýyorum.
Kan revan çýðlýk izlerinden
Bir nilüferin köküne sýzýyor
Orada gizleniyor az biraz
Umudum.
Bu umut
Hep burada kalsýn.
(Benim umudum sendin)
Bugün Þubat.
Bugün otuz dört yaþýndayým.
Ýnsan büyüdükçe
Yaralarý da büyürmüþ.
Þimdi ne zaman aðlamaya çalýþsam
Ýçimde çok acýyan bir yere batýyor
Sana verdiðim söz.
Senin için dua ediyorum.
kýyýdaki adam
beykoz 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.