tam altý sene geçti...
ama aynen daha dünki gibi aklýmdasýn.....
her gecem senin hayalinle geçiyor...
sabahým ise, rüyama girmedin diye kahrýmla....
ah bir unutabilsem....
kendimi unutub hayallere daldýðým gibi...
biliyordum,
bu aþkýn sonu hüzün dolu olduðunu....
biliyordum,
zamanýn doðru olmadýðýný..
sende aðlamýþtýn arkamdan....
sözvermiþtin,
senin kalacaðým diye....
seni bilmem ama, ben ölümüne sevmiþtim seni...
ah bir unutabilsem o akan gözyaþlarýný...
sessiz hýçkýrýklarýný, arkamý döndüðümde...
yüzüne kapanan o ellerini...
kitabý kapanan bir insan misali...
gözlerimi kapatýp uykuya daldýðýmda...
unutmak isterdim tüm yasananlarý...
silip atmak isterdim yaptýðým hatalarý...
sanki bir romandan sayfalarý yýrtarcasýna..
söküp atmak istermim cektiðim acýlarý....
Unutmaki,
bir insan ölünce unutulmaz
ancak unutulunca ölür...
sonsuz sevgilerimle
mikail
Nürnberg, 2007
söz-yazi mikail, alias deli cocuk
mikail32@lycos.de
deli_cocuk32@
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.