ÖKSÜZ YETİM YAVRUYA......

Bir çocuk gördüm dün,pazar yerinde,
El arabasýyla,ekmek peþinde,
Kim bilir anasý,var mý evinde,
Acýdým bu öksüz,yetim yavruya.



Evlilik cinsellik,hep tatmin deðil,
Nesilin devamý,saðlam bir nesil,
Nefsinin peþinde, koþanlar sefil,
Acýdým bu öksüz ,yetim yavruya.




Sofrasýnda açý,toku paylaþan,
Sevinçte tasada, beraber olan,
Zoru görüp hemen, parçalanmayan,
Acýdým bu öksüz,yetim yavruya.




Analýk pek zalim,baba kaygýsýz,
Bir çocuk tanýrdým,þimdi saygýsýz,
Bir suç makinesi ,olmuþ çaresiz,
Acýdým bu öksüz,yetim yavruya.




Evlilik oyuncak,hiç öyle deðil,
Cennete gidecek,bir kutlu nesil,
Bir yastýkta kocar,o eski nesil,
Acýdým bu öksüz,yetim yavruya.




Bir çocuk gördüm, televizyonda
Ana baba kardeþ, ölmüþ kazada,
Zavallý çocuðum, hep aðlamakta,
Acýdým bu öksüz,yetim yavruya.



Bu çocuk da büyür, yalnýz yuvada,
Onu gör kim bilir, ne beklemekte,
Devletim yetersiz,kucak açmakta,
Acýdým bu öksüz,yetim yavruya.

13.05.2011//KIRIKKALE
HÝDAYET DOÐAN




Sosyal Medyada Paylaşın: