DOĞU'DAKİ ÇOCUK
Çocukca duygular dolmuþken,
Gülen çehrenle etrafýna ýþýk saçarken.
Çamura batmýþ düþüncelerin,
Kirli olsun varsýn ellerin.
Sen de çocuksun diðerleri gibi,
Oyun oynamak tabiki hakkýn.
Kötü düþünseler de büyüklerin,
Sen çocuk yüreðinle büyüyesin.
Adýný deðiþik koysalar da,
Sen Ayþesin Ahmetsin gözümde.
Ekmeði suyu baþka söylesen de,
Ortak güneþimiz, Ayýmýz..
Canýn yanýnca anam dersin,
Kurtarýcýmýz yardýmcýmýz Allah dersin,
Rüyalarýn etrafýndaki olsa da,
Kötü rüyalar görmeyesin.
Ben gelmiþsem buralara,
Kucak açmýþsýn..
Yer vermiþken sofranda,
Ekmeðine, dertlerine niye ortak olmayayým.
Sen de masallarla,
Ninnilerle büyüdün.
Kötü þeyler öðretmezken büyüklerin,
Bana da öðrettiler Ata’ya saygýyý.
Güneþ burada da yakýcý,
Hayat her yerde zor,
Sen oyunu oyna, büyü çocuðum,
Çalýþki rahat olsun çocuðun.
Kýþ burada biraz fazla,
Karla haþýr neþirsin sonunda.
Kuruyacak oynadýðýn sahalar
Sabahlarýn olurken erken sana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Özaydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.