BİTTİM BE CAN

Gidiþin acýtmadý canýmý, yanmýyor yüreðim can
Ardýndan gidiþini izlemek, kanatmadý gözlerimi
Parmaklarýmý da gömmedim avucuma kýrýlýrcasýna
Sen gittikten sonra; diz çökmedim, eðilmedim
Aðýt yakmadým, isyan etmedim, haykýrmadým dön diye
Sen gittikten sonra; nefesim kesilmedi, defalarca ölmedim
Ayrýlýk þiirleri yazmadým, türkülerle, türkülerle aðlamadým
Sen gittikten sonra; viraneye dönmedim, divane olmadým
olmadým can...

Olmaz öyle gidiþler
Son defa bakacaksýn öksüz býraktýðýn gözlere
alev olup yaðacaksýn yüreðe
Yürek yangýn yeri olacak, kül kül savrulacak
Savrulacak can...
Bu da yetmeyecek
Yetim býraktýðýn kulaða fýsýldayacaksýn
Sözlerin dað gibi olacak, mazlum görüp yerden yere vuracaksýn
Sonra alnýn açýk, omuzlarýn dik, gururlu bir þekilde gideceksin
Gideceksin can...

Sen beceremedin gitmeyi lakin ben becerdim sensiz bitmeyi
Diz çöküp çaresizce beklemeyi, kahrolmayý, ölmeyi
Sen gittikten sonra; periþan virane, deli divane olmayý
ölmeyi can ölmeyi
Öldüm be can, vallahi öldüm

Yusuf BÝTÝM
Sosyal Medyada Paylaşın: