herkesin yolu uðrar hastane kapýsýna
kimi kucaðýnda bebekle ayrýlýr
kimi düþer gider bir tabutun arkasýna
— annemi sýk düþünür oldum
galiba uslanýyorum
öldü dediler þairin biri için
kansere yenildi sanýyorlar
inadýný bilmez gibiler kýzýn
kanseri de illet etmiþtir o kesin
yaþým kadar var mýydý yaþý
neydi ki acelesi delinin
hayat kalmýþtý ya bi iplemediði
azrail’i de çileden çýkardý demek
hay aksi
—sigaramla da aram açýk bu sýra
ha bire öksürüyorum
dolmuþa bindim yýllar sonra bugün
ulan dedim kendi kendime
ben bu topraðýn rüzgârýna yeline
yaðmuruna seline velisine delisine
dirisine ölüsüne adamýna karýsýna
tutkunken böylesine
ter kokusundan ne diye iðreniyorum
yaratan baðýþlasýn amma
mesafelerin sevgiye zararý olmadýðýna inanýyorum
derken kendime gülüyorum
burnumu yanlýþ yerlere soktum yine
bal gibi de yaþlanýyorum
__martýlarla barýþmalýyým belki
denizi çok özlüyorum
hay aksi