KAYIP DÜNYA
Hayatýn her günü, her aný
Elimden kayýp giderken
Düþüncelerim her zamankinden farklý
Bir düþünce
Her zaman baþýmdan boþalan kaynar su gibi
Dökülürken hayatýmýn üstüne
Kalbim duracak sanki
Özgüven
Ýnsan için en önemli etmen
Ýnsanýn kendine güven içinde olmasý
Veya insanlar arasýndan kaybolmasý
Doðada gördüðüm þeyler hep ayný
Güneþ doðuyor, batýyor,
Günler, aylar, mevsimler geçiyor
Yeryüzünün tüm yaþamý gözümün önünde
Çocukluðumdan bu yana doðal yaþamda deðiþen pek bir þey yok
Deðiþenler ise, insanýn hýrslarý, hayallerinden kaynaklanýyor
Hayatta deðiþen sadece insan
Hýrslarýyla, hayalleriyle, azmiyle hayatýný deðiþtiriyor
Geçmiþ dünyanýn klasik görüntüleri pek yok ülkemde
Hani, köle geldin köle yaþarsýn
Hür geldin hür yaþarsýn
Gerçi bir þarkýcýmýz “iþçisin sen, iþçi kal” diyorsa da
Nice iþçiler var, bugün zengin para babalarý arasýnda
Ýnsan hangi konumda olursa olsun deðiþiyor
Her geçen gün kendini betonlara hapsediyor
Kendine besin verecek doðayý yok ediyor
Hormonlaþmýþ hayatýna, hormonlu yiyecekler katýyor
Bugün için özgüven
Elinde limitleri yüksek kredi kartlarýný
Çekinmeden girebildiði alýþveriþ maðazalarýný
Sonu gelmeyen, doludizgin harcamalarýný
Hayallerini gerçekleþtirecek paralarýný
Altýnda sýfýr model lüks arabasýný
Anlatýyor, anlamlandýrýyor
Para yok þikâyetleri dillerde, bedenler maðazalarda geziyor
Sadece fakir deðil hemen herkes parasýzlýktan þikâyetçi
Artýk þikayet etmek günümüzde insanýn kaderi
Ama gelin görün ki, marketlerde upuzun kasa kuyruklarý
Lüks cafeler, lokantalar, oteller týklým, týklým insan kalabalýðý
Ýnsan kendisi için ne yapabiliyorsa, özgüveni orada mý?
Veya özgüven denilince, insanýn kendini ifade etmesi olarak mý anlamalý?
Hayatýn, anýn, günlerin, yýllarýn egemeni olmak
Ýþinde patron, evinde karýsýna köle olmamak
Veya dýþarýda pýsýrýk, ezilgen, evinde aslan olmamak
Çekinmeden düþüncelerini her ortamda açýklamak
Yanlýþ gördüðü her þeyin karþýsýnda durmak
Ya da, aldanmak, aldatýlmak, sürekli hayatta kazýklanmak
Bunlarýn hepsini özgüven içinde anlamak gerekir mi?
Yoksa özgüven bunlarýn dýþýnda herhangi bir þey mi?
Kiþi olarak ifadem nedir?
Kapasitem içinde elimden gelen nedir?
Beni ben yapanlarý düþünüyorum
Beni ben yapanlar, geçmiþime, anýma, yarýnýma egemen mi?
Yoksa geçmiþimin, anýmýn, yarýnýmýn kölesi miyim?
Geçmiþimden gelenler hayatýmý etkiliyorsa
Anýmdaki olaylar hayatýma müdahale ediyorsa
Geleceðimin hayalleri beni kýskývrak yakalýyorsa
Ve ben hiç birine müdahale edemiyorsam
Özgüvenimden söz etmem mümkün olacak mý?
Öyle geliyor ki, insan özgüven eksikliðinde
Dünyasýna saldýrýyor ve betonlaþtýrýyor
Doðayý kaybederken, kendine bir kayýp dünya kuruyor
Dereleri kurumuþ, sularý çekilmiþ, yeþilliklerinden yoksun bir dünya
Doðal yaþamýndan uzaklaþmýþ, betonlara hapsedilmiþ yapay bir dünya
Yaþanýlasý deðil, yaþanmak zorunda kalýnan bir dünya
Canlýlýklarý ölmüþ, öldürülmüþ, kaybedilmiþ bir dünya
Düþünüyorum
Sürekli çaresini arýyorum
Kendime güvensem, kendimi betonlara hapsetmem
Kendime güvensem, yeþillikleri yok etmem
Kendime güvensem, parayla, hýrslarýmla bütünleþmem
Kendime güvensem, hayatta efendileþerek, zulmetmem
Biliyorum ki, özgüveni yitirdiðim an kayýp an
Özgüvenimle karþýsýnda duramadýðým geçmiþim, kayýp zaman
Özgüvenle kuramadýðým geleceðe dair hayaller kayýp dünyam
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.