YOĞUN BAKIM HASTASI
Kar bir heykel uzanmýþ upuzun
Çýplak, incecik beyaz bir çarþaf
Beyin ölümü gerçekleþmiþ iki yýldýr
Makinelere baðlý
Kalp atar, görünen manitörden
Uzak diyarlarda sanki
Boþ boþ bakar soðuk duvarlara
Vedalaþmak ister gibi
Yaþamak mý?
Yoðun bakým odasý
Kaç yýldýzý ne kadar yaþatabildi
Sonunda hepsi, sönüp sönüp gitti..
Ve o
Beyni kalbine hükmedemeyen!
Adý mýh gibi kazýlý yüreðe
Gitmiþlikle, bitmiþ hayatýn derinliði
Ama kalp atar hala, hemde hýzlý
Üstelik makinesiz..
Yürür , konuþur
Derler ki saðlýklý
O ise farkýnda kendisinin
Beyin ölümü gerçekleþmiþ
Atan kendi kalbi sadece..
Ne beyni kalbine hükmedebilir
Ne kalbi beynine laf anlatabilir
Ýkisi ayný ritimde atmaz
Ýkisi ayný anda çalýþmaz
Acý çeker sadece
Girmiþ yoðun bakýma..
…
Beynin almadýðýný, yürek sevmese
Yüreðinin bittiði yeri, beyin kabul etse
Mutluluk bulunurdu herhalde der kendine
Ve haykýrýr!
Çýkmalýyým acilen bu odadan
Beynime þoklar uygulayýn
Unutayým
Ya da öl/dürün yüreðimin sesini
Veya söyleyin ona, çeksin fiþimi
Yaþamak istemiyorum yýllarca bu odada
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.