Katran Köpük Bilmeler

kumlara yazdýðým iki kelimeyi
bir dalga gibi sil
bir ömür boyu, aldýrmam
ben bütün yönlerime adýný verdim
kimsenin koklamadýðý tüm çiçeklere

sevdim seni ve senden bir þey istemedim
bir þiir bile
ne de tut ellerimi dedim

gecelerime çaðýrmadým seni
kirlenme diye
ýrak tuttum
ben seni bulutlara sardým hep
daðlarýn yücelerinde uyuttum
sen oldum giderek
adýmý unuttum

bir talebim yok senden
sen gez, eðlen, sev dilediðini
ben dövme gibi koluma iþlettim
gidiþinden kalan ayak izlerini

bir kaç kez bakabildiðim gözlerini
götür giderken
bakýþlarým gözlerinde kalsýn
bakarsýn
bir gün senin de karanlýklarýn olur
yakarsýn

hiç dokunamadým ben sana
seni sevdiðimi hiç söylemedim
sevdim seni
kendimden ve senden habersiz
gezindim gölgelerinde
ölmeyi beceremedim
sensizdim ölemedim..

sana yazýlan þiirleri yaktým dün gece
sana dokunamayan ellerimi yaktým önce
- ateþinde -
sonra þiirleri ellerimde..

melisa kokardý gidiþlerin
sen bir sevda rengindeyken sevdiðinle
bin þarkýnýn notalarý gezinirdi sesinde
ben yan masalardan dinlerdim
hiç yürünmemiþ yollara düþerdi yalnýzlýðým
kendimi terk ederdim..

sensizdim, sensiz kalacaktým
ve sessiz
seni sevdiðimi hiç yazmayacaktým
düþmeseydi önüme þu beyaz kaðýt
sigaram sanýp da
kalemi elime almasaydým..




Sosyal Medyada Paylaşın: