madem gördünki açýldý yüreginde pembe gül, saçýldýn yüregime o tanei gül gibi. sevin ey toprak, üzülmek yok sana artýk, senki yüreginde açtýrdýn penbe i gül. öyle bir feyz varki,fýþkýrýr bagrýndan bak, hayran tüm sabahlar,hep sende mahmur. gösterdin bana bu mutlu tabloyu ey gönül, sen,ebedi hayatým,ebedi sevdam pembe gül. açtýgýn her dalda,mest eder rayihan beni, damlandýr,zemzeme benzer,tanýnda bahar, rengini çözemedi hala,ne alimler,hocalar, goncanda pembe duran her damlan,lebi ne benzer.
atilla durukan
Sosyal Medyada Paylaşın:
atilla durukan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.