...ölmeliyim

bir bir susuyoruz ard arda düþüyoruz
yara var acý sýzý çok ama bir damla kan yok...

kimliksiz çoðrafyada
balýkçý kasabasý hikayesi bu...

göðünü süsleyen
yedi renkli gökkuþaðýyla kayboluyor þehir...

kýrlangýçlarý kederli kanatlarý yok
rüzgarlarý kurþun misali tunca kesmiþ daðlarda ýslýk kovalýyor

gövdesine isim kazýnmýþ aðaçlarý saðýr
zamansýz açan çiçekleri gün aðarýrken ölmüþ...

mevsimlerini yitirmiþ kent

her mevsim hazan
aylar hep eylül...

ay yýkarken saçlarýmý
göksunun delisi yakamozlarda yangýn

sensizlik cehennem
boþalýrken üstüme akþam bu þehirde ben veyl...

dað diyorum
bu þehrin daðlarý mezar oluyor bana...

ölmeliyim...

ben ölürsem
bu gün ölmeli annemin koynuna gömülmeliyim...

býraktým gözlerimdeki sevinci begonya pembesine
ve ben yanlýz ölmeliyim bu þehrin silüetiyle þafakla beraber...

karþý daðdaki son çoban ateþi de söndü
masalý çalýnmýþ ankanýn kanadý da bu kentte kýrýldý...

bitti artýk kavgalarým
haykýrýþlarým illegal slogan þimdi tuz misali yarama bastýðým...

düþen bir yýldýz gibi
kayýp gidiyorum kimliksiz
kýyamet arefesi kadar ýssýz ...

dirhem dirhem tükettiðim bu son nefes.

ay kayýp düþerken
þehrin is ve duman kokulu damýnýn saçaðýndan

þafakla ölmeliyim...


Hasan ODABAÞI

Sosyal Medyada Paylaşın: